احکام شرعی

اطاعت زن از شوهر

176. اطاعت زن از شوهر در چه امورى واجب نيست؟      ج. فقط در امر استمتاعات و خروج از منزل واجب است.

 محدوده اطاعت از شوهر

177. آيا اطاعت از شوهر در تمام امور حلال و شرعى واجب است يا فقط در مسايل مربوط به تمكين و مقاربت محدود مى شود؟

ج. زنى كه عقد دايم شده، نبايد بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود و بايد خود را براى هر لذتى كه او مى خواهد تسليم نمايد و بدون عذر شرعى از نزديكى كردن او جلوگيرى نكند.

 گذشتن زن از حقوق خود

178. در صورتى كه در عقد ازدواج دايم، زوجه از حقوق خود تنازل كند (از حق مضاجعت، حق قسم، نفقه و ارث رفع يد كند)، آيا ازدواج صحيح است؟ ج. اگر شرط فقط گذشتن از حق باشد نه شرط عدم استحقاق، عقد و شرط صحيح است وگرنه فقط عقد صحيح است.

نشوز زن

179. عدم اطاعت زن از مرد در چه مواردى نشوز محسوب مى گردد؟ در غير اين موارد آيا زن حق گرفتن نفقه را دارد؟ ج. عدم اطاعت زن در مورد بيرون رفتن از خانه و بهره جنسى مرد از او نشوز محسوب شده و زن گناه كار است و حق غذا، لباس، منزل و هم خوابى ندارد؛ ولى مهر او از بين نمى رود.

بقیه در ادامه مطلب......................

  شرط بندی برای فوتبال چه حکمی دارد ؟
پاسخ – اگر فوتبال بازی می کنند که تیم برنده از تیم بازنده چیزی بگیرد این حرام است . اگر دو نفر می نشینند و پیش بینی می کنند که کدام تیم برنده می شود و شرط بندی می کنند و کسی که پیش بینی اش درست درآمد شیرینی یا پولی از دیگری بگیرد ، این هم حرام است . اگر فدراسیون یا نهادی یا فرد ثالثی بگوید که پیش بینی بکنید که کدام تیم برنده     می شود و به کسانی که پیش بینی درست کرده اند جایزه ای بدهد ،این درست است و برد و باخت نیست  .
آیا شرکت در نتایج فوتبال که جایزه هم دارد قمار است ؟
پاسخ – گاهی در مسابقات می گویند که پیش بینی کنید که کدام تیم برنده می شوند و جایزه هم می گذارند .این قماربازی حرام نیست زیرا در قمار بازی برنده از بازنده چیزی می گیرد. ولی در این مسابقات اصلا افراد همدیگر را نمی شناسند و فرد حقیقی یا حقوقی ثالث ،جایزه می دهد . پس این کار حرام یا مکروه نیست .

 آیا بازی کردن با وسایل قمار برای سرگرمی بدون برد و باخت حرام است ؟
پاسخ – به فتوای اکثر فقها این کار حرام است .  

– آیا رقصیدن یا دست زدن در مجلس زنانه گناه دارد یا خیر؟
پاسخ – اگر این دو با هم و همراه با موسیقی باشد، یعنی مجلس تبدیل به مجلس عیش و نوش و لهو و لعب شود اشکال دارد، به این معنا است که حرام است . گاهی اوقات ما می گوییم اشکال دارد و بعضی از اوقات نیز می گوییم جایز نیست . در این مواقع برخی از افراد می گویند : شما گفتید جایز نیست نگفتید که حرام است . جایز نیست در مورد کارها و فعل مکلف یعنی حرام است. اینجا هم وقتی که می گوییم اشکال دارد مقصود این است که حرام است . اما اگر در آن حد نبود ، چون حکم رقص از دست زدن جدا است . اکثر فقها می گویند که در مجلس زنانه رقص حرام است اما بعضی از فقها گفته اند اگر مختصر باشد ، نامحرم و مردی نیز در مجلس زنانه حضور نداشته باشد و مجلس نیز به مجلس رقص تبدیل نشود اشکالی ندارد . اما اکثر فقها گفته اند که بجز رقص زن و شوهر برای یکدیگر بقیه ی آنها حرام است .  در مورد کف زدن اگر این کف زدن موزون نباشد که تبدیل به مجلس عیش و نوش شود، مقصود از موزون این است که همراه با آهنگ حرام باشد، حتی ممکن است یک شعری نیز همراه با آن بخوانند و کف بزنند . مثلاً الان در برخی از مراسم میلاد و مراسم مذهبی همراه با خوانندگی کف هم می زنند در این حد برخی از فقها گفته اند که اشکالی ندارد .
49– گرفتن شاد باش در مراسم عروسی و خرج کردن آن چه حکمی دارد ؟
پاسخ – شادباش یا مخفف آن شاباش حرام است زیرا مرسوم است که به افرادی که در مجالس می رقصند شاباش می دهند این دو فرض دارد یا مزد یک کاری است یا هدیه است . مثلا اگر شخصی در مجلسی عده ای را خندانده است یا کار دیگری کرده است اگر آن کار حرام باشد نه می توان به او مزد داد و نه می توان بابت کارش به او هدیه ای داد . هر دو عنوان از نظر حکم فرقی نمی کند . یک وقت کارش حرام خلاف شرع نیست . مثلا مطلبی را خوانده که بد نبوده و خوب هم خوانده است خلاف شرع هم نبوده و غناء هم نبوده است یا طنزی گفته و مجلس را شاد کرده که به او مزد یا هدیه می دهیم که این اشکالی ندارد . اما اگر با مطالب حرام یا رقص حرام مجلس را شاد کرده باشد ، شادباش دادن چه بعنوان مزد یا هدیه حرام است و افراد باید از آن پرهیز کنند . حالا ممکن است که بپرسند شادباش دادن حرام است یا گرفتن آن ؟ اگر شادباش حرام باشد گرفتنش هم حرام است . یعنی ما         نمی توانیم به فردی که کار حرامی انجام می دهد مزد یا هدیه بدهیم و او هم نمی تواند آنرا بگیرد . استفاده ی آن جایز نیست و حرام است .

بقیه در ادامه مطلب...................

مسأله 981: نجس كردن زمين، سقف، بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است. و هر كسى بفهمد نجس شده، بايد فوراً نجاست آن را برطرف كند. و بنابر احتياط واجب طرف بيرون ديوار مسجد را نيز نجس نكنند و اگر نجس شود، نجاستش را برطرف نمايند.

مسأله 982: اگر نتواند مسجد را تطهير نمايد، يا كمك لازم داشته باشد و پيدا نكند، تطهير مسجد بر او واجب نيست، ولى بنابر احتياط واجب، بايد به كسى كه مى تواند تطهير كند اطّلاع دهد.

مسأله 983: اگر جايى از مسجد نجس شود كه تطهير آن بدون كندن ممكن نيست، بايد آنجا را بكنند. و اگر تطهير آن متوقّف باشد بر خراب كردن مقدار كمى از آن، جايز است آن مقدار كم را خراب نمايند و اگر چيزى مانند آجر مسجد، نجس شود در صورتى كه ممكن باشد، بايد بعد از آب كشيدن، به جاى اوّلش بگذارند.

مسأله 984: اگر مسجدى را غصب كنند و به جاى آن خانه و مانند آن بسازند يا طورى خراب شود كه نماز خواندن در آن ممكن نباشد، بنابر احتياط نجس كردن آن حرام و تطهير آن واجب است. مگر از مسجد بودن به كلّى خارج شود، در اين صورت احكام مسجد را ندارد.

مسأله 985: نجس كردن حرم امامان(عليهم السلام) حرام است و چنانچه نجس شود، تطهير آن واجب مى باشد.

مسأله 986: اگر حصير مسجد نجس شود، بايد آن را آب كشيد، ولى اگر با آب كشيدن خراب مى شود و بريدن جاى نجس بهتر است، بايد آن را بريد.

مسأله 987: بردن عين نجس، مانند خون در مسجد، اگر بى احترامى به مسجد باشد حرام است، بلكه بنابر احتياط مستحب اگر بى احترامى نيز نباشد، عين نجس را در مسجد نبرند، ولى بردن چيزى كه نجس شده، در صورتى حرام است كه بى احترامى به مسجد باشد.

مسأله 988: اگر مسجد را براى روضه خوانى، چادر بزنند و فرش كنند و سياهى بكوبند و اسباب چاى در آن ببرند، در صورتى كه اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود، اشكال ندارد.

مسأله 989: بنابر احتياط نبايد مسجد را به طلا زينت نمود، ولى نسبت به حرم امامان معصوم(عليهم السلام) اشكال ندارد. و بنابر احتياط، نبايد عكس مجسمه روح دار باشد امّا چيزهايى مانند گل و بوته مكروه است.

مسأله 990: اگر مسجد خراب شود، نمى توان آن را فروخت، يا داخل ملك و جاده نمود.

مسأله 991: فروختن در، پنجره و چيزهاى ديگر مسجد، حرام است و اگر مسجد خراب شود، بايد آن را با اذن متولى شرعى صرف تعمير همان مسجد كنند و چنانچه به درد آن مسجد نخورد، بايد در مسجد ديگرى مصرف شود، ولى اگر براى مسجدهاى ديگر نيز مفيد نباشد، مى توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممكن است، صرف تعمير همان مسجد كنند وگرنه براى تعمير مسجد ديگرى مصرف نمايند.

مسأله 992: ساختن مسجد و تعمير مسجدى كه نزديك به خرابى مى باشد، مستحب است و اگر مسجد طورى خراب شود كه تعمير آن ممكن نباشد، مى توانند آن را خراب كنند و دوباره بسازند، بلكه مى توانند مسجدى را كه خراب نشده، براى توسعه و احتياج مردم خراب كنند و بزرگتر بسازند.
اذان و اقامه

مسأله 993: تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ در آن مستحب است و كسى كه مى خواهد مسجد برود مستحب است، خود را خوشبو كند، لباس پاكيزه و قيمتى بپوشد، ته كفش خود را بررسى نمايد كه نجاستى، به آن نباشد، و موقع داخل شدن به مسجد، اوّل پاى راست و هنگام بيرون آمدن، اوّل پاى چپ را بگذارد و همچنين مستحب است، از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر، از مسجد بيرون رود.

مسأله 994: وقتى انسان وارد مسجد مى شود، مستحب است دو ركعت نماز، به قصد تحيّت و احترام مسجد بخواند و اگر نماز واجب يا مستحب ديگرى نيز بخواند، كافى است.

مسأله 995: خوابيدن در مسجد اگر ناچار نباشد، صحبت كردن در مورد كارهاى دنيا، مشغول صنعت شدن و خواندن شعرى كه نصيحت و مانند آن نباشد مكروه است. و همچنين مكروه است آب دهان، بينى و اخلاط سينه را، در مسجد بيندازد، يا گمشده اى را طلب كند و يا صداى خود را بلند نمايند، اما بلند كردن صدا براى اذان مانعى ندارد.

مسأله 996: راه دادن بچّه و ديوانه به مسجد مكروه است و كسى كه پياز، سير و مانند آن خورده كه بوى دهانش، مردم را اذيت مى كند، مكروه است به مسجد برود.